Δεν τα κατάφερε το κουταβάκι που βρισκόταν ετοιμοθάνατο σε δρόμο της Λιβαδειάς και κανείς δεν έκανε κάτι
Ήταν μία μέρα μετά τα Χριστούγεννα όταν οι Εθελοντές Φιλόζωοι Λιβαδειάς Εθελοντές Φιλόζωοι Λιβαδειάς – Animal Welfare Volunteers μας ενημέρωσαν για ένα άσχημο περιστατικό.
Επρόκειτο για ένα κουταβάκι που βρισκόταν στο δρόμο άρρωστο και δεν κουνιόταν καθόλου. Πιθανόν πολλοί το έβλεπαν αλλά, όπως γίνεται συνήθως, το προσπερνούσαν. Μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα. Μέρες αγάπης υποτίθεται.
Οι εθελοντές ενημερώθηκαν για το ζωάκι αυτό, το οποίο στην κυριολεξία αργοπέθαινε μοναχό του εκεί. Και όπως κάνουν πάντα, πήγαν να το πάρουν.
Μια καταβεβλημένη ψυχούλα, 6 περίπου μηνών, αποστεωμένη, αφυδατωμένη, αδύναμη από την ασιτία, που δεν είχε δύναμη ούτε να αναπνεύσει. Με ένα ματάκι να στάζει πύον και που μπορεί να το έχει χάσει. Ένα ετοιμοθάνατο πλάσμα με λίγα λόγια. Το μετέφεραν στο γιατρό. Μπήκε στον ορό, ξεκίνησε αγωγή. Το είπαν Χιονάτη, ήταν θηλυκό. Μια πανέμορφη άτυχη ψυχή.
Δυστυχώς παρά τις προσπάθειες και τις ευχές όλων μας τα νέα, 3 μέρες μετά, ήταν άσχημα. Η Χιονάτη “έφυγε”. Δεν τα κατάφερε. Δεν άντεξε το σωματάκι της πάνω από 3 μέρες. Έλιωνε στο δρόμο και δεν υπήρχε κανείς για αυτή. Όταν οι εθελοντές το έμαθαν και πήγαν, ήταν ήδη αργά. Η Χιονάτη ήδη είχε πάρει το δρόμο προς το θάνατο.
Δεν αντέχεται τόσος πόνος. Κάθε μέρα το λέμε. Τόση αδιαφορία. Τόση απανθρωπιά. Βλέπεις ένα πλάσμα που έχει ανάγκη και δεν κάνεις τίποτα; Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί; Γιατί δεν κάνεις τίποτα; Θα μάθεις πολλά για τον εαυτό σου αν το ψάξεις. Και θα είναι πολύ δυσάρεστα. Κρίμα που η Χιονάτη και όλες οι Χιονάτες βρίσκονται στο δρόμο απάνθρωπων ανθρώπων που γυρίζουν το κεφάλι όταν τις βλέπουν.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
Πηγή